Verslag Zonnebeke

Yes het was eindelijk zover, we konden dit weekend de pracht en praal van de westhoek gaan bezoeken met onze zwervers.
Een gezellige groep was vrijdag al vroeg  paraat om samen een hapje en drankje te nuttigen in het restaurant van de oude kaasmakerij van Passendaele.
Ook veel speciale biertjes en aperitieven uit de streek werden aangereikt. 

Het weer was ons minder goed gezind maar niet getreurd, op zaterdagmorgen was alles weer droog en zijn we samen de oude kaasmakerij gaan bezichtigen.
We hebben er veel informatie gekregen over bv. Père Joseph Passendaele kaas en nog zoveel meer soorten. 

Romain Donck was destijds degene die na de oorlog thuis, op zijn boerderij, begon met kaas te maken van de melk van zijn 3 koeien. Al gauw groeide
dit uit en startte hij hier in Passendaele een fabriek. In 1950 verhuist hij naar Moorslede en begint een 2e fabriek. Daar word nu vooral de Oude Blomme
en de Brugse kazen gemaakt. Het procedé was vrij lang en begint met de melkcontrole, dan wordt er ontroomd, gepasteuriseerd,  zuursel aan
toegevoegd, wat dan wrongel wordt, en dan in vorm gebracht om vervolgens te pekelen in het zoutbad.

Er wordt momenteel in de nieuwe fabriek 250.000 liter melk per dag verwerkt.

Onze mannen waren in hun element toen het verhaal over Cleopatra in haar bad van ezelinnenmelk verteld werd. 

De rondleiding werd afgesloten met een “goei tasse caffé”. Toen we buiten kwamen scheen volop de zon. Ideaal dus voor een traktatie ter gelegenheid van
Freddy’s  60ste verjaardag. Pannenkoeken, warme chocolademelk, een jeneverke met passievrucht, een wijntje of een pintje, … genieten, genieten, genieten.

In de namiddag zijn we naar het museum van 1914-1918 geweest. Waoow wat een mooi gebouw maar het was er op deze 11e november heel druk
en wat ons opviel waren de heel veel jonge bezoekers, vooral Engelsen, en mensen van zowat overal, zelfs Nieuw-Zeelanders die speciaal voor de
herdenking naar hier zijn gekomen. Dus dit leeft nog echt onder de gehele bevolking.
Wat mij bijgebleven is zijn de verhalen over het gebruik van gifgassen, toen al. We zijn ook in de loopgraven geweest en dit gaf een onwezenlijk gevoel.

‘S avonds werden we verwacht in het restaurant voor een kaas en Breughelbuffet en dit was top en dik in orde. Zeker 30 soorten kaas stonden er klaar om
verorberd te worden en dat hebben we dan ook met z’n allen gedaan. Ook hebben we het recept gekregen van het lekkere huisaperitief ‘jammie’. 

Moe maar voldaan zijn we, vrij laat, naar onze campers gegaan want op zondag moesten we weer paraat zijn voor een mooie boswandeling met achteraf
een bezoek aan het monument van Brothers in Arms. Daar kregen we van Johan Vandewalle, de man die dit alles verwezenlijkt heeft, het beklijvende
verhaal te horen van zijn opgravingen tot wat het monument nu is. Een monument gemaakt tot in de kleinste soms rare details. Het verhaal
van Jim en John, 2 broers, in de oorlog heel knap verteld maar dan in het rap “West-Vlaams Zonnebeeks”. Wat een verhaal, wat een passie heeft die man.

Daarna heeft het bestuur ons nog getrakteerd op een drankje in het gezellige café De Dreve. We kregen nog een film over hoe het standbeeld hier is
gebracht en kregen we de kans om het persoonlijk museum te gaan bezichtigen.

Het weekend werd afgesloten en voor zij die wilden was er nog de mogelijkheid om iets te eten alvorens veilig de baan naar huis weer op te gaan en de
verhalen te laten bezinken.

Zo, het zit er weeral op, een geslaagd weekend en nu hopelijk allemaal uitkijkend naar het sluitingsweekend want dat belooft weer spectaculair te worden
naar ik gehoord heb.

Vele lieve groetjes en tot de volgende.

Verslag : Lucienne