F*ck,  wat heeft het lang geduurd om elkaar weer te zien !

F*ck wat is het rot weer om naar dat godvergeten plekje, Herentals genaamd, te rijden.  Het leek wel uren….. om daar te raken….  Maar zoals het een goede Zwerver betaamd, vindt bij steeds zijn bestemming,  en hoe dichter we kwamen, hoe luchtiger en vrolijker ik me voelde… Het was toch weer 3 maanden gelden dat we elkaar hadden ontmoet….

Zou ik de namen van iedereen nog kennen ?  Het antwoord zal later bekend worden.

We kwamen dus aan op een prachtige parking !  Het leek wel voor de zwervers gebouwd, of toch voor mijne motorhome :  lange plaatsen, wel meer dan 10 meter ! We parkeerden ons dus mooi in het uiterst brede parkeervak, diagonaal, bijna mooi vlak.  Nu nog snel een zelfgemaakte vissoep verorberen (dank je wel Pascale !  Ik voelde me net alsof we in Frankrijk een vissoep aten ergens aan een visserhaventje) .  Met het buikje vol (letterlijk en figuurlijk) tuften we naar de cafetaria om de Zwervertjes eindelijk terug te zien !

In  de kantine van de voetbalclub was de sfeer al opperbest, nu nog de namen van de medezwervers opnieuw uitvinden ! Tot grote ramp van mijn geheugen waren er weer veel Miekes en Marcellekes bij de leden  (waarvoor mijn excuses);  het lukt maar niet om bij iedereen de juiste voornaam te plakken.

Het weerzien was fijn, de Duvels waren lekker, de sfeer opperbest… Druppelsgewijs ging het gezelschap terug naar de camper.  De ene om te gaan slapen, de andere om naar TV te kijken en een enkeling beweerde dat er liefde in de lucht hing…..   ik heb dit echter niet gezien…  allez, ik bedoel, mijn oogkes sloten sneller dan dat ik dit had kunnen zien.

Sinds lang terug wakker geworden door die verdomde wekker !  Maar… ’t was voor het goede doel ….  En uitstap naar een saffraan boerderij ….met de fiets.  Althans, dit was de bedoelingen én het opzet….   Echter, bij het uithalen van de fietsen heb ik mij bedacht…  een stemmetje zei me dat ik beter met de wagen van Viona zou rijden….  Want alhoewel er geen regen was voorspeld, dreigde de hemel zwart…     Met veel respect voor de fietsende zwervers zijn we dan bij Marc en Linda in Morkhoven aangekomen.  Met passie en vuur werd ons het ganse verhaal rond saffraan verteld door Linda, tussen de regenvlagen door…  . Een bezoek aan het veld werd door Marc zorgvuldig uitgesteld… de weergoden verplichtten ons om eerst een lekker verwarmend witloofsoepje met saffraan te degusteren  en wanneer de weergoden ons 5 minuten goed gezind waren mocht Marc zijn ding doen : hoe mollen en veldmuizen uit de aanplantingen houden…  nadien verslonden we het heerlijke cakeje met pompoen en de lekkere apéro met bloedsinaas, telkens, uiteraard, hoe kan het ook anders, met saffraan  aan 35.000 € per kg !!!

De terugtocht voor de moedige fietsers was een ware beproeving !  Tussen de regendruppels, zo groot als knikkers en de hagelbollen zo pijnlijk als een zandstorm door,  zochten zij snel de verwarmde oase van de eigen camper op…..  alle doorweekte kleren uit, snel een droge pyjama of wollen dekentje om en een warme kom soep, vooraleer we opnieuw de regen zouden trotseren om op zoek te gaan naar de strontschrapers in Herentals. 

En of er strotschrapers waren ?  MASSA’S…  we moesten er slechts 49 zoeken,  en velen van de zwervertjes hebben ze ook gevonden, in groepsverband of niet…. Allen hadden we een stijve nek  van het naar BENEDEN te kijken….   Veel van het moois van de stad hebben we niet gezien !  Straatstenen, deurdorpels en voetenvegers !!!  Dat was het !  Maar op één enkel bui na hebben we het droog gehouden !  God zij dank. 

Om 18u30 werden we opnieuw in de cafetaria verwacht voor een heerlijke friet met huisbereid stoofvlees of “vlucht met de wind “ met zelf gedraaide frikandelletjes…  Het smaakte ! Velen zijn een tweede en enkele een derde keer gaan bijscheppen…. Hét bewijs dat het overheerlijk was !

Met het aankomende zomeruur in het achterhoofd werd de avond tegen 11 uur afgesloten…. Moe maar zeker voldaan.

Zondagochtend heeft de wekker mij uit mijn zoetste dromen gehaald….  Verdomde wekker….  Maar we moesten ons waterdicht verpakken om de plensbuien, de maartse grillen en de soldaatjes regen te trotseren tijdens een gegidst stadbezoek door Patrick.  De goedlachse man had medelijden met de volhardende Zwervertjes en trachtte zoveel als mogelijk in de kerk te vertoeven….  Ongelooflijk hoe Patrick mij, en vele Zwervers met mij,  wist te bekoren met de rijke schilderkunst, aanwezig in deze mooie kerk…   Dan maar weer op stap naar de Begijnenkapel met ondertussen bezoekjes aan de Hooghe poort, de Koepoort, de Lakenhalle… steeds met de zelfde passie en dezelfde glimlach…. 

Na een ervaring rijker en enkele weetjes meer zijn we tegen twaalven naar de camper gestrompeld… amaai mijn voetjes…

Na dit sportieve weekend met elke dag meer dan 13000 stappen waren beide voetjes blij om terug in de bestuurderszetel te mogen ploffen, richting NUNSPEET !

Inderdaad, na het afsluiten van dit prachtige weekend, georganiseerd door Geert en Tamara, het vuistje tikken met de leden zijn wij vanuit deze gedoogparking, s ’anderendaags vertrokken naar Nunspeet om het weekeinde mei verder uit te werken.

Pascale, als ikzelf kijken zo hard uit naar het volgende weekend dat door gaat in Molenbeek, maar niet deze van Brussel,  den andere…..  

Fijne groenten en tot in Molenbeek

Hugo